ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗ ΤΕΡΜΙΝΘΟΣ

Η μολυσματική τέρμινθος οφείλεται σε ιό DNA της οικογένειας των ιών της ευλογιάς (pox virus group) αλλά δεν εξελίσσει γενικευμένη πάθηση, μολύνει μόνο το δέρμα.

Πρόκειται για πάθηση η οποία μεταδίδεται με την άμεση επαφή από άνθρωπο σε άνθρωπο ή με μολυσμένα αντικείμενα.

Σε παιδιά, η μετάδοση της αποδίδεται στις πισίνες και στα δημόσια λουτρά. Η συχνότητα της δερματοπάθειας αυξάνεται σε εφήβους και ενήλικες ως αποτέλεσμα σεξουαλικής επαφής, όπου επομένως η μόλυνση εντοπίζεται κυρίως στην γεννητική και περιγεννητική περιοχή, για τον λόγο αυτό ο Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) κατατάσσει την δερματοπάθεια στα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις λόγω μεταδοτικότητας πρέπει να εξετάζονται και οι ερωτικοί σύντροφοι των ασθενών. Επίσης, πρέπει να αποφεύγεται το ξύρισμα της γεννητικής περιοχής καθώς ο ιός μεταφέρεται  και σε άλλα σημεία.

Οι βλάβες είναι δυνατό να εμφανιστούν επίσης στη κεφαλή, στα βλέφαρα, στις παρειές, στις μασχάλες ή οπουδήποτε στο σώμα όπως επί παραδείγματι στα ζευγάρια αθλητών της ελληνορωμαϊκής πάλης λόγω της παρατεταμένης επαφής των σωμάτων. Δεν εμφανίζονται ποτέ στις παλάμες και στα πέλματα.

Η μολυσματική τέρμινθος είναι πιο συχνή και πιο εκτεταμένη σε άτομα που είναι ανοσοκατασταλμένα ή που πάσχουν από ατοπικό έκζεμα.

Συνήθως, ο χρόνος επώασης κυμαίνεται από δύο εβδομάδες έως έξι μήνες.

Το εξάνθημα χαρακτηρίζεται από λίγες έως πολλές βλατίδες, μεγέθους από κεφαλή καρφίτσας μέχρι μπιζέλι, σκληροελαστικές, ημισφαιρικές, θολωτές που μπορούν να εμφανίσουν κεντρικό ομφαλό και έχουν το χρώμα του δέρματος σε διάφορες αποχρώσεις αλλά συνήθως είναι  λευκωπό και μοιάζει με μαργαριταράκι πάνω σε υγιές δέρμα. Εξάλλου είναι γνωστή πάθηση από την ελληνική αρχαιότητα και το όνομά της προέρχεται περιγραφικά από τους ποικιλόμορφους καρπούς τού δέντρου τέρμινθος ή τερέβινθος. Όταν συνθλίβουμε την βλατίδα εξέρχεται ένα λευκωπό έκκριμα που αποτελείται από επιδερμικά κύτταρα τα οποία περιέχουν τον ιό της τερμίνθου.

Σπανίως  φλεγμαίνει και εξελίσσεται σε επώδυνο οζίδιο. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία ή θα επιδεινωθεί ή θα αυτοϊαθεί σε διάστημα αρκετών μηνών.

Η πάθηση δεν καταλείπει μόνιμη ανοσία και κάποιος μπορεί να μολυνθεί πολλές φορές στην διάρκεια της ζωής του εμφανίζοντας την ίωση της μολυσματικής τερμίνθου. Αυτό όμως είναι πολύ σπάνιο.

Στο ιατρείο μας για την κάθε ξεχωριστή περίπτωση θα επιλέξουμε κάποιες από τις εξής μεθόδους θεραπείας:

• Αφαίρεση με λαβίδα τερμίνθου
• Lazer εξάχνωση
• Διαθερμοπηξία
• Κρυοπηξία
• Χημική καυτηρίαση με ειδικά φαρμακευτικά διαλύματα
• Τοπική ανσοτροποποίηση με ιμικουϊμόδη κ.α.

Σε παιδιά συνιστάται η τοπική εφαρμογή αναισθητικής κρέμας, συνήθως μία ώρα πριν την επέμβαση.

Όλες οι βλάβες μπορούν να αφαιρεθούν σε μία συνεδρία όμως μέχρι να θεωρήσουμε τελική την εξάλειψη της νόσου θα περιμένουμε παρακολουθώντας τον ασθενή μας για αρκετό διάστημα έξι μηνών τουλάχιστον, διότι μπορεί να έχουν ενοφθαλμιστεί οι ιοί και σε άλλα σημεία του δέρματος και σε κάποια στιγμή να βλαστήσουν δημιουργώντας αποικίες και φανερές βλάβες που πρέπει να θεραπευτούν και αυτές μέχρις ότου το ίδιο το ανοσιακό σύστημα να εξαφανίσει πλήρως την ίωση.